De economische groei van China: de postpandemische inhaalslag is voorbij.

China heeft altijd een groot aandeel gehad in de wereldwijde groei. De economische activiteit in China werkt over het algemeen aanzienlijk door in de wereldwijde economie. Aan de hand van enkele belangrijke grafieken kunnen we laten zien op welk punt van de groeicyclus de Chinese economie zich momenteel bevindt. Bovendien geven deze grafieken meer inzicht in de gevolgen van de pandemie. China blijft een belangrijke indicator voor economieën die na de coronapandemie uit hun lockdown ontwaken.

Gezondheidscheck van de Chinese economie: PMI's

Bron: Bloomberg. Gegevens per 31 december 2020. Resultaten uit het verleden vormen geen garantie voor toekomstige resultaten. Deze grafiek dient uitsluitend ter illustratie.

De decembercijfers over de Chinese economie (zowel de officiële cijfers als die van Caixin) vielen wat tegen. Dit zou kunnen betekenen dat de postpandemische inhaalslag nu voorbij is. Is dat reden tot zorg? Wij denken van niet. China is een van de zeer weinige economieën met een positief reëel bbp (bruto binnenlands product) in 2020 (van circa 2%). Alle belangrijke PMI's (Purchasing Managers' Indices) bleven ruim binnen hun expansiezones. Dat betekent dat de vooruitzichten voor de korte termijn gunstig zijn. De indices ondersteunen ook het verhaal over de industriële reflatiecyclus (een grote sprong in de PMI's voor inputprijzen naar 68,0) en over de inhaalslag aan de vraagzijde.

We denken dat het helemaal niet zo ongunstig is wanneer de indicatoren van de Chinese economie een stapje terug doen. Dan wordt het namelijk minder waarschijnlijk dat er op een later moment moet worden ingegrepen met agressief verkrappend monetair beleid. Bovendien wordt dan in de komende maanden de weg geplaveid voor een soepele en meer gelijkmatige afbouw van stimulerende maatregelen. En als de economische tegenwind mocht aanwakkeren, heeft China nog steeds beleidsinstrumenten achter de hand om de binnenlandse vraag te stimuleren. Het potentieel voor fiscale en monetaire stimuli bleven in 2020 onder de 20% van het bbp. Dat is ruim minder dan de potentiële stimuli in de VS en de eurozone (bijna 50% van het bbp).²

We moeten ons daarom niet al te veel focussen op elke verandering achter de komma van de Chinese PMI's. De markt zou zich meer moeten richten op structurele verschuivingen in de Chinese economie, omdat deze een fundamentelere impact hebben op de economische groei en de assetkoersen in de komende jaren. Momenteel zijn er drie belangrijke ontwikkelingen gaande: (1) een antimonopolistische tendens, (2) een grotere acceptatie van bedrijfsfaillissementen die zich nu ook uitbreidt naar effectenuitgevende staatsbedrijven en (3) een 'groener' wordend China.

Over het eerste punt krijgen we in de komende weken waarschijnlijk meer duidelijkheid, omdat er momenteel een antimonopolieonderzoek loopt tegen Alibaba Group. Dit lijkt ons een interessante testcase.

Wat betreft het tweede punt heeft nieuws over faillissementen van staatsbedrijven geleid tot aanzienlijke verbreding van de bedrijfsspreads, met name bij lokale staatsbedrijven (SOE's). De mogelijkheid dat bedrijven failliet kunnen gaan, zien wij op zichzelf niet als iets negatiefs, omdat dit leidt tot een effectiever koersvormingsmechanisme, meer transparantie en minder morele risico's. Maar ook overwegingen met betrekking tot financiële stabiliteit zijn van belang. Hoewel het feitelijk aantal faillissementen niet erg hoog is, kan het voor toezichthouders lastig zijn om een kwetsbaar evenwicht in stand te houden.

Inzicht in de kredietcyclus: lenen wordt duurder

Bron: Wind, UBS. Gegevens per 21 december 2020. Resultaten uit het verleden vormen geen garantie voor toekomstige resultaten. Deze grafiek dient uitsluitend ter illustratie. De spreads zijn gemeten ten opzichte van de gemiddelde yields van staatsobligaties met looptijden van 1, 3, 5 en 10 jaar die zijn uitgegeven door de China Development Bank.

Wat betreft het derde punt kunnen we refereren aan het voornemen van China om het aandeel van niet-fossiele brandstoffen in het primaire energieverbruik in 2030 te hebben opgevoerd naar 25%.³ Deze aankondiging in december was om meerdere redenen belangwekkend. Omdat eerdere vergroeningsmaatregelen gepaard gingen met groeivertraging, leidt deze nieuwe en ambitieuzere doelstelling tot extra zorgen over de toekomstige ontwikkeling van het Chinese bbp. De groene ambitie van China en de daaruit voortvloeiende verschuivingen binnen de vraag naar grondstoffen, met name naar olie (minder vraag?) en metalen (meer vraag?), hebben in de komende jaren ook fundamentele gevolgen voor de Chinese markt en andere opkomende markten. De huidige consensus is dat het reële bbp van China in 2022 vertraagt naar 5,5%. Mogelijk wordt dat ingegeven door dit agressievere vergroeningsbeleid.