Metaaldiefstal als signaal voor beleggers

Tijdens de energietransitie kunnen tekorten in de metaalvoorraad de prijzen opdrijven, terwijl mijnbouwers onder druk zullen staan om hun voorraden verder te vergroten

De zwendel met metalen lijkt toe te nemen, nadat de Duitse koperproducent Aurubis in augustus een tekort in zijn kopervoorraden meldde dat in verband werd gebracht met diefstal¹. Dat volgt op de wereldwijde grondstoffenhandelaar Trafigura die afgelopen februari 577 miljoen dollar afschreef² toen het ontdekte dat sommige nikkelladingen waarvoor het had betaald, de grondstof niet bevatten.

Deze zwendelpraktijken werpen een licht op het knelpunt van de groene transitie. Voor het koolstofvrij maken van de wereldeconomie zijn enorme hoeveelheden koper en andere strategische metalen nodig voor het verbeteren van elektriciteitsnetten en voor het bouwen van elektrische voertuigen, windturbines en zonneparken.

Het kan echter moeilijk worden om het aanbod bij te benen. Het aanbod van koper zal volgens McKinsey bijvoorbeeld toenemen tot ongeveer 30,1 miljoen ton in 2030. De vraag zal echter groter zijn dan het aanbod, tot 36,6 miljoen ton, waardoor er een tekort van ongeveer 6 miljoen ton zal zijn, schat het adviesbureau.³

Dat kan tot opwaartse druk op de prijs van koper en de andere metalen waarvan de groene transitie afhankelijk is leiden. Het geeft de mijnbouwbedrijven ook een goede reden om te innoveren en nieuwe mijnbouw- en verwerkingstechnologieën te ontwikkelen.

Wij zijn namelijk van mening dat de aandelen van mijnbouwbedrijven niet alleen een kans bieden om te profiteren als de metaalprijzen stijgen door de groene transitie, maar ook als mijnbouwbedrijven nieuwe mijnbouwtechnologieën ontwikkelen om het aanbodtekort van hun bestaande activiteiten aan te vullen. Beleggers moeten er echter rekening mee houden dat de mijnbouwsector cyclisch van aard is en beïnvloed wordt door het niveau van de algemene economische activiteit.

In een inflatoire omgeving kunnen aandelen van mijnbouwbedrijven ook een goede afdekking zijn tegen stijgende prijzen. Hoewel centrale banken de strijd tegen hoge inflatie lijken te winnen, was deze in de jaren 70 en 80 meestal hardnekkiger dan verwacht. Maar mijnbouwaandelen kunnen een afdekking bieden, omdat ook metalen onderhevig zijn aan inflatoire krachten.

Meer in het algemeen bieden mijnbouwaandelen een waardevolle risicospreiding in een bredere aandelenportefeuille, vanwege hun correlatie met de onderliggende metaalprijzen. Nu de aandelenmarkten rekening houden met wat economen een 'onberispelijke desinflatie' noemen, wat een zacht dalende inflatie betekent, kan het verstandig zijn om te diversifiëren tegen het risico dat de inflatie niet zachtjes afneemt.

Maar niet alles is rooskleurig voor mijnbouwaandelen op de korte termijn, want de afkoelende economie van China heeft de aandelenkoersen in 2023 gedrukt. China is een van de grootste importeurs van metalen en de Chinese economie is dit jaar zwakker gebleken dan verwacht.

Dit zou echter een kans kunnen zijn om mijnbouwaandelen te kopen, in afwachting van een disbalans op de middellange termijn tussen vraag en aanbod tijdens de groene transitie. Zoals de onderstaande grafieken laten zien, zijn de aandelenwaarderingen van zeldzame aarden-mijnbouwbedrijven aanzienlijk lager dan een paar jaar geleden, terwijl het financiële rendement van de bedrijven aan het verbeteren is.

Rendement op assets en eigen vermogen stijgen; toch dalen de aandelenwaarderingen

Wat de metaaldieven blijkbaar begrijpen, is dat de groene transitie afhankelijk is van een enorme voorraad strategische metalen. Maar het vereist ook innovatie van mijnbouwbedrijven die proberen om de voorraden van hun mijnen verder te laten strekken. Eén ding is zeker - ze zullen onder druk komen te staan om hun rendement nog verder te verbeteren naarmate de race om decarbonisatie versnelt.